چندسالی است که بعد از جنگ خشکسالی شده و زمستان نداریم. اصلا دیگر حال خواندن دعای کمیل، ندبه، توسل و زیارت عاشورا نداریم؛ چراکه همیشه مشغول نگاه کردن به این سریال و آن برنامه هستیم. همه افسانه جومونگ را می پسندند و همه (جومونگ) وسوسانو و .... را می شناسند اما باکری ها و برزگرها را کسی به خاطر نمی آورد.

این روزها با خط سریع السیر بی تقوایی زودتر به مقصد می رسیم .او رژانس امر به معروف ضعیف و خیابان امر به منکر شلوغ است و اتوبان بلا تکلیفی نیز یکطرفه است. در ادارات باید از خط ویژه ... عبور کنی و گرنه در ترافیک ناآشنایی این اتاق و آن اتاق و فردا و پس فردا می مانی.

غیبت واجب است و صداقت حرام و ایثار و فداکاری مکروه. درختان ربا خوب بار می دهد، غربت در اینجا بیداد میکند و حضرت ولی عصر (عج) از همه غریب تر است.

پولداری و خوشبختی حرف اول را می زند. باسوادها بی مدرک اند و بی سوادها با مدرک. جنگل های گناه روز به روز وسیع تر میشوند و نفس کشیدن سخت تر. عکس های دوران وفاداری را می سوزانند و بعضی ها به اسم تمدن به گردنشان زنگوله می اندازند و ابرو می گیرند و لباس خواهر و برادرکوچک تر را می پوشند و افتخار می کنند.

بچه ها پیتزا و همبرگر را درست تلفظ میکنند و وقتشان را با بازی های کامپیوتری می گذرانند. آنها می نشینند و دسته جمعی سریال "امپراطور دریا" و فیلم "مرد عنکبوتی" را با لذت تمام تماشا میکنند؛ برای سیلی خوردن یک هنرپیشه گریه میکنند و دیگر وقت ندارند که به سیلی خوردن حضرت زهرا (س) فکر و خون دل خوردن های حضرت علی (ع) را لمس کنند؛

آنهایی که میخواهند عشق را از فیلم های هندی یاد بگیرند نه از امام حسین (ع) و حضرت زینب(س) شجاعت را در فیلم های آمریکایی می بینند نه در عملیات چریکی شهید چمران و شهدای گمنام.